As feministas tumbamos unha lei, un ministro e un fascista na política

A falta de seguir falando entre nós do que supuxo a retirada do preproxecto de lei que Fachardón quería aplicar sobre o aborto, o primeiro que queremos facer é felicitarnos a todas as feministas polo traballo feito.

É un fito histórico que a loita da rúa tumbe non só unha proposta de lei, senón que esto leve a demisión dun ministro e a súa retirada da política.

O PP leva tempo tentando quitarnos esa forza, e baseaba as súas dúbidas sobre a retirada ou non da lei a división interna no partido, mais por aí non pasamos, se ben é certo que moitas persoas que votan ao PP non estaban dacordo coa lei Gallardón, esto tamén é resultado da loita histórica dos feminismos, polo que nós celebrámolo como unha victoria nosa.

Hai varios pontos a deixar claros sobre o acontecido:

1. Gañou o feminismo, acadou un obxectivo que se buscaba, a retirada da lei Gallardón, eso xa quedou claro.
2. O feminismo, ou os feminismos, demos unha leción, non só aos gobernantes, senón tamén aos propios movementos sociais que, nestes tempos, estamos na rúa loitando por todos os ataques ao que nos vemos sometidas polas políticas neoliberais do PPSOE. Esta leción é que nos feminismos loitamos doutro xeito, aprticipamos doutro xeito e mudamos as cousas, incluso as rompemos, como se viu onte. Polo que reclamamos que teñades esto en conta e reformulemos moitos xeitos clásicos de loita, non desdeñables, pero incorporemos novas formas, novas metodoloxías, funcionan compas!!
3. Dentro dese xeitos de funcionamento queremos facer unha mención especial non só a todas as compañeiras e compañeiros que loitan e participan desde a perspectiva feminista e modifican estruturas, tamén a algunhas estruturas que, aínda que parten coa reticencia dos feminismos mais autónomos, neste caso tamén deron unha leción metodolóxica. Conformouse no país unha estrutura, aparentemente do mais clásica: unha plataforma de organizacións, a Plataforma Galega Polo Dereito ao Aborto. Fuxindo en moitos casos do xeito de facer das propias organizacións que a conforman, as mulleres que alí estaban apostaron por incorporar compañeiras, adscritas ou non, que tiñan ese desexo común de artellar unha rede feminista que, baixo o mesmo paraugas lilá, definise acordos básicos suficientes para traballar xuntas. Creouse e ante esta vitoria que viamos vir, xa todas mostraron/mos o desexo de seguir, que esto so foi o inicio… a ver se son/mos quen de darlle continuidade.
4. Esta é unha vitoria, sen dúbida, mais non imos desactivar a #AlertaFeminista, este goberno prepara unha reforma da lei actual, sobre todo no que se refire á capacidade de decisión das mulleres de 16 e 17 anos. Cremos que estas mulleres non toman unha decisión inconsciente, senón que decidir sobre a súa maternidade é algo que lles vai acompañar toda a vida, polo que non queremos que se faga unha reforma da lei nese aspecto. Tamén preparan unha lei de fmailia, supoñemos que ao xeito da que xa nos colaron na Galiza, e imos estar opoñéndonos coa mesma forza.
5. A lei actual foi un avance, mais non é a lei que queremos tampoco, queremos unha lei que definitivamente proporciones o ACCESO UNIVERSAL AO ABORTO SEGURO E NO SISTEMA PÚBLICO DE SAÚDE. A lei actual non da ese acceso universal e segue derivando intervencións voluntarias de embarazo a redes sanitarias privadas. Como vedes non falamos de Aborto GRATUITO, que remos un ABORTO que se practique no sistema público de saúde que xa mantemos nós.

Con todo esto non queremos empañar a alegría que nos supuxo ver onte a Fachardón caer, por eso o celebramos, e, como no0s é propio, seguiremos esta loita bailando así celebramos e loitamos. convocámosvos pois a sair á rua este domingo con nós, na Coruña será ás 12:00 no campo da leña. No resto das cidades galegas:

– Compostela: Concentrámonos na Praza de Praterías ás 12h
– Ferrol: Pasarrúas, saída ás 12 do Cantón e remate na Praza do Inferniño ás 13h
– Vigo: às 11:30h no palco da Alameda de Bouzas.
– Ourense: (por confirmar)

 

 

Orgullo Bukanero, Mach(irul)ismo en Riazor. O aborto importa?

O pasado 16 de febreiro en Riazor, no partido do Deportivo co Sporting de Xixón, a Plataforma polo Dereito ao Aborto da Coruña levamos a cabo unha acción no estadio despregando unha faixa polo Aborto Libre e Gratuito e convocando á manifestación nacional que tería lugar o 9 de marzo en Compostela. A polémica saltou aos medios, xa que a faixa foi retirada inmediatamente pola seguridade do Clube alegando que non ían permitir faixas que non tivesen que ver co estrictamente deportivo, pola contra, nese partido permitíuse que a afición do Sporting mostrase simboloxía profeixista, o cal deu lugar a que a polémica tivese aínda mais repercusión mediática.

Obrigadas aos feminismos galegos

Este domingo 9 de marzo tivo lugar en Compostela unha nova manifestación nacional, unitaria, dos feminismos galegos. Como é de supoñer centrouse na reivindicación do dereito ao aborto. Os obxectivos eran encher a quintana dunha maré lilá, facer unha mani potente, xuntarnos as feministas de todas as tendencias do país fronte aos ataques que os gobernos do PP están a facer aos nosos dereitos.

Flickr Galiza Contrainfo

Podedes ver nas imaxes que había de todo, mulleres de organizacións e partidos, mulleres e colectivos autónomos, homes identificados coa loita… mais fomos quen de conseguir estar xuntas e xuntos e facer algo potente, unha vez mais os feminismos dan unha leccion e demostran que malia todas as diferenzas que podemos ter, somos quen de xuntarnos cando a ocasión así o require.

Manifestación nacional en Compostela 9M Polos nosos dereitos sexuais e reproductivos!!

Este ano axuntamos as forzas dos feminismos galegos para enfrontarnos ao último gran atque do PP aos dereitos das mulleres.

A proposta de reforma da lei do aborto, é, se cadra, un dos ataques mais fortes aos nosos dereitos, tamén polo que simboliza históricamente o dereito a decidir sobre os nosos corpos e a nosa maternidade.

Descosendo nas rebaixas, primeira acción da plataforma #BoikotInditex na Coruña

Hoxe, na Praza de Lugo da Coruña, a Plataforma #BoikotInditex, da que Nomepisesofreghao forma parte, realizou unha acción de presentación da súa campaña de Boikot ao grupo Inditex.

Hidro Santa Cruz: cantas mulleres precisades violar para producir luz?

O municipio de Santa Cruz Barillas, situado ao nordés do departamento de Huehuetenango en Guatemala, sigue resistindo ao hostigamento e ao terrorismo de estado que se lle está a impor.
A empresa española Econer-Hidralia, que ten como principal benefactor a Luis Castro Valdivia (coñecido na Galiza como o “señor das minicentrais”, asociado con concesións de licencias ilícitas durante a era Fraga e con sentencias condenatorias do TSXG) instala en Guatemala no ano 2009 unha filial, Hidro Santa Cruz, baixo a presidencia de David Castro Valdivia, co obxectivo de instalar unha minicentral hidroeléctrica nunha corrente de auga que forma parte do territorio sagrado, na que se abastecen do vital líquido e pasan o seu tempo de lecer as poboadoras de 23 comunidades próximas, a pesares do rexeitamento explícito das comunidades expresado en varias ocasións a través de consultas comunitarias.

Dende entón, as comunidades mayas da zona viven nun estado de alerta e intimidación constante polas ameazas e crimes cometidos por axentes da seguridade privada da empresa, entre outros, a colocación de explosivos en lugares de paso entre as comunidades e o asasinato dun líder comunitario, Andrés Francisco Miguel, ademáis de ferir de gravidade a outros dous compañeiros.
A situación agrávase o pasado 1º de maio, cando o goberno militarista do xeneral Otto Pérez Molina, descaradamente aliado co capital transnacional declara un estado de sitio no municipio, ocupando 5 comunidades de Barillas con 500 efectivos militares e 400 policías. Oficialízase así a política de terror de estado como estratexia para implantar o medo e disolver a xusta e lexítima protesta social a través da criminalización das lideresas e líderes das comunidades. Unha situación que lembra tristemente os anos máis crueis da guerra en Guatemala.
O momento actual, despois do levantamento oficial do estado de sitio o 18 de maio, é preocupante pola criminalización que segue e a persecución de líderes e lideresas comunitarias vía o sistema formal de “xustiza”. Polo momento, hai 9 persoas encarceradas, das que pouco ou nada se sabe, con acusacións absurdas e infundadas como “desorde público”, “asociación delictiva” e “terrorismo”. Detrás das ordes de captura está a coñecida estratexia do estado de deslixitimar a loita dos pobos pola defensa dos seus territorios por medio da criminalización da protesta social e de provocar o terror como forma de paralizar a resistencia, en poucas palabras, de impor intereses alleos aos comunitarios por medio da represión armada.
Mentres tanto, os militares seguen nas comunidades atemorizando á poboación civil.
Mentres tanto, as mulleres en Barillas resisten tanto como saben, como tiveron que aprender pola súa historia de opresión. Para elas, a militarización pasa polos seus corpos. A presenza de uniformes nos seus territorios convértese nunha ameaza constante de violación sexual. As súas mensaxes contundentes, desvelan o vínculo histórico entre militarización, expropiación dos recursos naturais e violencia sexual, é dicir, que a invasión militar dos territorios comunais en beneficios de intereses neoliberais ven acompañada, sistematicamente, da expropiación dos corpos das mulleres.
Dende Galiza, un grupo de individualidades feministas/a rede feminista galega, posicionámonos en solidariedade coa loita das comunidades mayas de Barillas, en particular coa loita das mulleres que, asediadas pola deslixitimación, as ameazas, o acoso, a intimidación e a violencia sexual, seguen co firme propósito de poñer fin aos procesos históricos de abuso e expropiación da terra e dos seus corpos.

CONCENTRACCIÓN XOVES 30 NA PRAZA DE MARÍA PITA

BARILLAS SOMOS TODAS!!!

 

Liamola ben!!

O pasado domingo, 11 de marzo, colectivos e organizacións galegas xuntámonos para tomer as rúas de Compostela esixindo os dereitos das mulleres, deixando claro que estamos en loita e que así imos seguir.

A mani do domingo foi unha demostración histórica da fortaleza que ten o feminismo en Galiza, malia que moita xente quera non velo, cando nos artellamos en redes e deixamos de mirar a quen temos ao lado con desconfianza os resultados son bos. Miles de persoas de toda Galiza acudiron á cita, demostramos que temos ganas de pelexar e, sobre todo demostramos, que queremos facelo ao noso xeito, non nos valen as manifestacións litúrxicas, nós queremos loitar con forza, cor, raiba.

Da Coruña partimos un grupiño ben nutrido no tren, e chegamos a tempo para a partida da estación de Compostela, onde estaban agardando as compas, parecía que iamos ser uns centos, pero foi dar a curva da saída da estación e alía había, polo menos un par de miles!! a subida polo hórreo e a entrada na zona vella foi espectácular… deixa pasar!! deixapasar!! son feminista e o mundo vou mudar!! pegaba o sol e as rúas ateigadas de xente qeu se foi unindo até que na Quintana puidemos comprobar que efectivamente somos moitas e estamos dispostas a artellarnos… podedes ver fotiños no Flickr de rizlinha e no GZ Contrainfo, ademáis o compa Bocixa fixo este vídeo para Praza que demostra como temos compañeiros que loitan ao noso lado coas ferramentas que millor manexa cada quen, neste caso montando este traballo audiovisual como outros, nos que Boci sempre está.