Perto de 100 colectivos como SEDOAC, Sindicato Sindillar, Territorio Doméstico, Las Kellys de Sevilla y Madrid, Jornaleras de Huelva en Lucha, Ca la Dona, Afrogalegas, As Candongas do Quirombo ou NOMPISEOFREGHAO e mais de 500 activistas feministas son as primeiras asinantes dun manifesto común para defender os dereitos das traballadoras sexuais a través dun manifesto publicado hoxe na páxina web https://feministasproderechos.org/ (aberto a mais adhesións).
O texto prevén contra a criminalización do traballo sexual que implican algúns artigos do Anteproxecto de Lei Orgánica de Garantía Integral sobre a Liberdade Sexual aínda en trámite. Sobre todo no que respecta á penalización tanto do aluguer de espazos para o exercicio da prostitución, como das actividades asociadas ao mesmo -servizos de seguridade, hixiene, transporte, etc.-.
O manifesto, titulado “Escoitar para Lexislar: Por unha Lei de Liberdade Sexual que non criminalice ás mulleres”, foi apoiado por máis de 500 activistas, xornalistas e mulleres do mundo da cultura, así como aliadas e aliados da loita que as traballadoras sexuais levan liderando hai tempo polos seus dereitos. No manifesto destácase que “as traballadoras sexuais non foron nin informaron nin invitadas ao proceso de elaboración do anteproxecto a pesar de ter dereito a participar”.
No manifesto esíxese a retirada da proposta de modificación do artigo 187 bis do Código Penal que penaliza a “tercería locativa” (aluguer de inmobles onde se exerza a prostitución) “porque abre a porta a criminalizar ás mulleres que alugan e/ou comparten inmobles con compañeiras. Tamén se dificulta o acceso á vivenda das traballadoras sexuais, especialmente a quen viven no lugar de traballo”.
Tamén se propón a eliminación do artigo 187.2 porque abre a posibilidade de encarcerar ás mulleres vinculadas á contorna do traballo sexual ao ampliar a noción de proxenetismo. Isto “podería denunciarse tamén como proxeneta a calquera persoa implicada na realización do traballo sexual (servizos de seguridade, hixiene, transporte, etc.)”. Aínda que que o Anteproxecto pretende pór no centro o consentimento das mulleres, este artigo “anula e criminaliza o consentimento das traballadoras sexuais”.
Na web tedes o manifesto, o listado de asinantes iniciais e os botóns para asinar colectiva ou individualmente. Convidámosvos a facelo e movelo polas vosas redes.
A continuación deixamosvos o manifesto traducido ao galego:
MANIFESTO: Escoitar para Lexislar. Por unha Lei de Liberdade Sexual que non criminalice ás mulleres.
O Ministerio de Igualdade presentou no pasado marzo de 2020 unha primeira versión do Anteproxecto de Lei Orgánica de Garantía Integral sobre a Liberdade Sexual. O texto presentouse como un recoñecemento ao consenso feminista sobre as modificacións legais ao redor das violencias sexuais. Con todo, o segundo borrador presentado en outubro de 2020 rompeu devandito consenso ao criminalizar a persoas relacionadas co traballo sexual. Consideramos urxente que a sociedade, e en especial o movemento feminista, sexan coñecedores das consecuencias que pode carrexar esta norma para as mulleres que exercen voluntariamente o traballo sexual. Por iso, como Feministas polos Dereitos das Traballadoras Sexuais, manifestamos publicamente que:
1. As traballadoras sexuais, quen non foron nin informaron nin invitadas ao proceso de elaboración do anteproxecto a pesar de ter dereito a participar, resultaron abertamente excluídas do mesmo. Pasouse de elaborar e avaliar políticas públicas esixindo “as voces das mulleres protagonistas” como unha cuestión esencialmente feminista, a excluír a certos grupos de mulleres na elaboración das normas que lles afectan.
2. Esiximos que se retire a proposta de modificación do artigo 187 bis do Código Penal que penaliza a “tercería locativa” (despenalizada desde 1995) con até 3 anos de cárcere para quen “con ánimo de lucro, e de maneira habitual, destine un inmoble a favorecer a explotación da prostitución doutra persoa aínda co seu consentimento”, porque abre a porta a criminalizar ás mulleres que alugan e/ou comparten inmobles con compañeiras. Tamén se dificulta o acceso á vivenda das traballadoras sexuais, especialmente a quen viven no lugar de traballo, polo temor das persoas propietarias a ser acusadas de proxenetas.
3. Esiximos que se retire a proposta de modificación do artigo 187.2 porque tamén abre a posibilidade de encarcerar ás mulleres vinculadas á contorna do traballo sexual. Sendo proxeneta quen “se lucra explotando a prostitución doutra persoa aínda co consentimento da mesma”, a modificación propón unha ampliación do concepto de “explotación” a “cando exista aproveitamento dunha relación de dependencia ou subordinación”. Desta maneira poderían ser denunciadas o traballadoras auto organizadas que comparten un piso se se considera que existe dependencia ou subordinación se algunha delas, por exemplo, é inmigrante e carece de documentación. Podería denunciarse tamén como proxeneta a calquera persoa implicada na realización do traballo sexual (servizos de seguridade, hixiene, transporte, etc.). Por tanto, mentres o Anteproxecto pretende pór no centro o consentimento das mulleres, anúlase e criminaliza o consentimento das traballadoras sexuais.
4. Todas estas medidas afectarán desproporcionadamente ás persoas trans, quen sufrindo un desemprego do 85% acoden a miúdo ao traballo sexual como única opción. Criminalizar ás persoas trans máis precarizadas, na súa maioría migrantes, á vez que se recoñecen os dereitos como a autodeterminación de xénero é un paradoxo que nos adianta os nefastos resultados desta normativa.
5. Explótase economicamente a criminalización das traballadoras sexuais: o anteproxecto dispón que as axudas para as vítimas de violencia sexual provirán dos bens comisados mediante todas as estratexias de criminalización do traballo sexual até agora descritas. Isto, ademais de fomentar a persecución do traballo sexual, vincula necesariamente os dereitos á reparación das mulleres que sufrisen violencia sexual coa criminalización e o comisado de bens das outras, as traballadoras sexuais.
6. Que todo o anterior dificulta e precariza o traballo sexual independente, aumentando a estigmatización e debilitando as redes de apoio entre traballadoras sexuais. A criminalización dos espazos onde se exerce o traballo sexual aumentará o control e a presenza policial nos mesmos, co perigo de que se abran aínda máis expedientes de expulsión ás mulleres migrantes indocumentadas. Os maiores controis policiais e as redadas ademais forzan ás mulleres que están en situación de trata a denunciar aos tratantes -sen garantías- ou ser expulsadas. É por iso que, diversos organismos internacionais de dereitos humanos, sinalan que as leis que criminalizan ás mulleres que exercen a prostitución son discriminatorias e deben ser eliminadas.
Por todo isto, solicitamos a vosa firma e adhesión a este manifesto como entidades colectivas ou organizacións de calquera índole e como persoas individuais.
#EscoitarParaLexislar
#EscucharParaLegislar
Nomepisesofreghao! 